Na polskich ulicach słychać język ukraiński, do polskich szkół chodzą ukraińskie dzieci, ludzie organizują zbiórki, wszelką pomoc. W tym wszystkim są również one- nasze dzieci, które czują strach podczas rozmów, niepewność w głosie dziadków, czy rodziców, słyszą płacz dzieci zza wschodniej granicy, malują ukraińskie flagi, mają nowych przyjaciół, których życie okropnie doświadczyło i zmusiło do ucieczki. Nasze dzieci, to wszystko słyszą i widzą. Są świadkami, tego jak zmienia się historia świata. Dlatego coraz częściej pojawiają się pytania dotyczącego tego, co to jest wojna, dlaczego dzieci musiały opuścić własne domy i co to znaczy, że ludzie giną, a inni są tak źli, że niszczą niczemu niewinny kraj i mordują ludzi. Tych pytań pewnie jest coraz więcej i są coraz trudniejsze.